شعر میلاد حضرت امام جعفر صادق ع

صادق آل محمد(ص) آن که ما را رهبر است

مادرش زهراست سبط حضرت پیغمبر(ص) است
در کرامت در صلابت در صداقت، حیدر(ع) است
شمس تابان هدایت، او امام جعفر(ع) است

عرش و فرش از مقدم او خرّم اند و شادمان 
تهنیت گویند بر هم مؤمنان و شیعیان

عرش حق در مقدم صادق(ع) چراغانی شده
دیده ی افلاکیان از شوق بارانی شده
جعفر(ع) است و معنی آیات قرآنی شده
بر زمینی ها ز حق این هدیه ارزانی شده 

خاک پایش توتیای دیده ی ما شیعیان
شادمان از یمن میلادش همه افلاکیان

مذهب شیعه همه مرهون قال الصّادق(ع) است
دین حق پاینده و مدیون قال الصّادق(ع) است
شیعگی، بالندگی قانون قال الصّادق(ع) است
مرکز اسلام و دین کانون قال الصّادق(ع) است

منبر و مسجد به قال الصّادق(ع) احیا می شود
وحی حق با قال صادق(ع) شرح و معنا می شود 

باز هم باران رحمت می چکد از آسمان 
واژه ای تازه رسد در شرح و معنای اذان
از خدا آید برای اهل عالم ارمغان
بهر شیعه می رسد هم تاج سر، هم سایبان

عالمان دین همه شاگرد درس مکتبش
راه حق روشن ز نور ماه و شمس و کوکبش

فخر آل الله و معنای مسلمانی رسید
باز هم از آسمان خورشید تابانی رسید
از برای حفظ دین حق، نگهبانی رسید
ای مسلمانان شما را مژده قرآنی رسید

ناشر احکام اسلام محمد(ص) باشد او
آن که گوید شرح پیغام محمد(ص) باشد او

دردهای لاعلاج از نام او گیرد شفا
نام زیبایش شده زینت به عرش کبریا
شیعه از روز ازل گشته به عشقش مبتلا
استجابت می شود با نام صادق(ع) هر دعا

نام او ورد لب و تسبیح جمله انبیاست
عالم هستی به یمن مقدم او با صفاست

پرتوی از نور روی اوست ماه و آفتاب
اوست چون مولا امیرالمؤمنین(ع) ام الکتاب
راه او باشد طریق حضرت ختمی ماب
اوست هم مولای ما هم شافع روز حساب

رحمت حق با وجود او فراوان می شود
وقت اجرای همه احکام قرآن می شود

آیه های وحی را وقتی تلاوت می کند
یا اگر با گفته ای ما را هدایت می کند
شیعه را وقتی که لبریز دیانت می کند
مقصد ما را سر کوی سعادت می کند

شکر یارب شیعه ی خاص امام جعفریم
پای تا سر عشق و ایمان و یقین و باوریم