خوشبو شده عالم ز شمیم گل زهرا(س)
بگرفته صفا عالم از این نو گل زیبا
تاج سر و مولای همه مردم دنیا
دل برده ز ما این گهر خوش قد و سیما
این نوگل زیبا که تَجَلّی صلات است
در مقدم او ذکر ملائک صلوات است
از خاک نروئیده و باشد همه از نور
در عرشِ خداوند ملائک همه مسرور
از مقدم او شاد به جنت همه ی حور
ما منتظران قدم این گل مهجور
ماه رخ او برده دل از مردم دنیا
الحق که ندارد به جهان ثانی و همتا
آمد به جهان سرور و مولای ملائک
روئیده گل خنده به لبهای ملائک
زیرا که محقق شده رؤیای ملائک
مهدی(عج) شده ورد لب و نجوای ملائک
شادند ملائک همه در مقدم مولا
بر پا شده در عرش خدا جشن تولّا
فصل گل و بلبل شد و هنگام بهار است
قمری به سر شاخه غزل خوان چو هَزار است
جشن و طرب و رقص به هر کوی و گذار است
هر جا گذری نغمه تنبور و سه تار است
لبریز شعف شد دل ما از قدم یار
یارب ز سر لطف بده فرصت دیدار
او ترجمه ی ساده ی قرآن مجید است
او واسطه ی فیض خداوند حمید است
بر اهل جهان پرتو خورشید امید است
امروز به یمن قدمش عید سعید است
از مقدم او عالم هستی شده گلشن
از نور جمالش همه هستی شده روشن
او منتقم فاطمه ی ام ابیهاست
او منجی عالم ز همه شر و بدیهاست
او یار ضعیفان، سپر ظلم غنی هاست
او وارث پیغمبر(ص) و زهرا(س) و علی هاست
از مقدم او غصه ز دل گشته فراری
شد حال و هوای دل ما ناب و بهاری
ای اهل جهان حجت ثانی عشر است او
بر ظلمت شب جلوه ی قرص قمر است او
بر تلخی ایام چو شهد و شکر است او
دیده بگشائید که نور بصر است او
بر گوش رسد صوت قشنگش ز مصلی
با نغمه ی داودی خود برده دل از ما
با آمدنش لب به قرائت بگشاید
بر مردم دنیا در رحمت بگشاید
بر شیعه ره و رسم سعادت بگشاید
از پای بشر بند اسارت بگشاید
او کعبه و ما حاجی خال لب اوئیم
ما تشنه ی یک قطره نماز شب اوئیم
- ۱۵ اسفند ۰۱ ، ۰۶:۴۶