شعر شهادت حضرت جواد علیه السلام

در عزایت رنگ غم دارد همه هفت آسمان

دست غم دارند بر سر در عزایت قدسیان

ناله ی واویلتا پیچیده در عرش خدا
چون شده روح الامین از این مصیبت روضه خوان

تشنه لب بودی ولی آبی ندادت هیچ کس
وای بر ما، با لب تشنه تو رفتی از جهان

مردم دنیا که ریزه خوار خوانت بوده اند
داده اند از کف ز داغ تو همه تاب و توان

قلب هر آزاده ای می سوزد از داغ غمت
شعله ور گشته ولی از غصه قلب شیعیان

خون دل جاری است از چشم تمام انبیاء
اولیا سر داده اند از غم نوای الامان

فاطمه(س) آن بانوی پهلو شکسته در غمت
می کشد از سوز دل با رنج و غم آه و فغان

قلب آل الله(ع) لبریز است از رنج و عزا
شهر اندوه و غم و درد است از داغت جِنان

می گذشت از کوی تو راه سعادت یا جواد(ع)
رفتی و گم شد طریق نیکبختی را نشان

ای تو معنای اذان و شارح آیات وحی
بعد تو در ماذنه آهنگ غم دارد اذان

زد منادی وقت قد قامت رسید اما دریغ
در غمت هنگام قد قامت شده قدها کمان

هر زمان، هرجا گذر کردم ندیدم غیر غم
تا قیامت داغدار توست هر پیر و جوان

تو به نص آیه ی قرآن همیشه زنده ای
بر سر ما شیعیان هستی همیشه سایبان

تو جوادی و تو هستی معدن جود و سخا
ما گدای خانه ی تو ای امام مهربان

دشمنت پنداشت کشت و زیر خاکت دفن کرد
تا قیامت هستی اما مستدام و جاودان