نوحه عاشورائی

ببین حال پریشانم

حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

مرو بی من که میمیرم من از هجران روی تو
دو چشم من نمی جوید مگر روی نکوی تو
ببین محزون و نالانم 
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

به جان مادرت زهرا(س) مگو با من خداحافظ
من و این لشکر اعدا، مگو با من خدا حافظ
که من جسم و توئی جانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

مرو بی من سوی میدان، که جانم می رود از تن
چرا پوشیده ای بر تن، تو ای جان کهنه پیراهن
ببین چشمان گریانم 
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

دلم را می بری با خود، ببر ای دلربای من
برو ای جان سوی میدان، رضای تو، رضای من
توئی خورشید تابانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

تو مشغول نبرد، از دور می بیند تو را خواهر
به روی دست تو خونین بدن جسم علی اصغر(ع)
توئی ماه فروزانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

هم آنهائی که با حیدر(ع) بسی ظلم و جفا کردند
سرت را از قفا ای جان من از تن جدا کردند
تو ای گیسو پریشانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

من از بالای تلّ دیدم جدا می شد سرت از تن
ربودند از تنت حتی همان یک کهنه پیراهن
تو ای شمع شبستانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

به زیر خرمن نی ها تنت را جستجو کردم
کنار نعش تو با خون رگهایت وضو کردم
تو هستی دین و ایمانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

ببوسیدم من آنجا را که پیغمبر(ص) نبوسیده
امیرالمؤمنین(ع) یعسوب دین حیدر(ع) نبوسیده
گل زیبای بستانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

من و جمع یتیمانت اسیر اشقیا گشتیم
به زنجیر ستم راهی سوی شام بلا گشتیم
تو ای سرو خرامانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

سرت را مو پریشان روی نی دیدم برادر جان
به پای نی به بند غصه رنجیدم برادر جان
ز غم سر در گریبانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

نسیم باد گیسوی تو را لرزاند روی نی
هزاران بار مُردم چون که من می آمدم از پی
من از کار تو حیرانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

سرت بالای نی می خواند آیاتی ز قرآن را
چنان زیبا که نشنیده کسی این صوت و الحان را
تو ای قاری قرآنم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

برادر جان به شام تیره تو روشن تر از ماهی
لبانت را به چوب خیزران آزرده بد خواهی
اسیر سیل طوفانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم

نصیب کودکانت مثل زهرا(س) ضرب سیلی شد
کف پاها پر از تاول شد و رخساره نیلی شد
به لب آمد ز غم جانم
حسین(ع) جانم حسین(ع) جانم