شعر شهادت امام باقر علیه السلام

ای یادگار کرب و بلا باقرالعلوم
ای جلوه ی جمال خدا باقر العلوم

دارنده ی صفات خداوند متعال
وصف تو را چگونه بگویم در این مقال

ای آن که هست نام تو بر درد ما دوا
آقا تو را چگونه بفهمد عقول ما

محراب نرده بان عروج تو بوده است
آیات وحی وصف شما را سروده است

جنات عدن جلوه ای از روی ماه توست
 تنها ره سعادت ما خط و راه توست

با بال عشق چون که تو پرواز می کنی
در کار عشق این همه اعجاز می کنی

عیسی دم و کلیم و خلیلی قسم به عشق
دل می بری ز شیعه، جمیلی قسم به عشق

ای چهره ی محمدی ات جلوه گاه حق
ای شیعیان تو همگی در پناه حق

شد منجلی صفات علی(ع) در وجود تو
نور خداست جلوه گر از تار و پود تو

احیا گر کتاب خداوند سرمدی
شایسته ی نیابت آل محمدی

شان نزول تک تک آیات حق تویی
تفسیر آیه ها و کرامات حق تویی

آگاه شد هر آن که به شان و مقام تو
روزی هزار بار کند استلام تو

هم ناله ی صحیفه ماتم سفر بخیر
ای یادگار ماه محرم سفر بخیر

یادت نمی رود چه گذشته به قافله
روی تن تو مانده اثرها ز سلسله

آزرده است خار بیایان دو پای تو
شن های داغ دامن و صحرا دوای تو

تا شام غم به پای پیاده دویده ای
در آن سفر تو بار مصیبت کشیده ای

تو شاهد شهادت طفل سه ساله ای
تو همنوای قافله ی اشک و ناله ای

دیدی عمود بر سر عباس(ع) شد فرو
دیدی سه شعبه را که فرو گشته در گلو

می رفت سوی شام بلا چون که کاروان
دیدی به روی نیزه سری را تو خون چکان

دیدی گلوی پرپر شش ماهه ی حسین(ع)
از غم چکید خون دل تو ز هر دو عین

دیدی که بر گلوی حسین(ع) است خنجری
دیدی به زیر نیزه و شمشیرها سری

می سوخت خیمه ها و تو بودی نظاره گر
دیدی تو عمه را که زند دست غم به سر

یک اربعین به درد و بلا بوده ای اسیر
در کودکی ز غصه و ماتم شدی تو پیر

هرگز ز یاد تو نرود رنج این بلا
زیرا که هست این غم و درد تو بی دوا

تا زنده ایم در غم تو گریه می کنیم
همراه اشک نم نم تو گریه می کنیم