شادی

بریدم از همه کس با خدا شدم شادم
از آنکه ساکن کوی رضا(ع) شدم شادم

تمام عمر زدم دم ز اهل بیت نبی(ص)
از آنکه ذاکر اهل ولا(ع) شدم شادم

گدای آل محمد(ص) شدن سرافرازیست
در سرای محمد(ص) گدا شدم شادم

مس وجود بشر چون طلا شود از عشق
از آنکه خالص و ناب و طلا شدم شادم

رضا رضاست مرا ورد لب به صبح و مساء
به عشق حضرت او مبتلا شدم شادم

در ابتدای سفر، ابتدای جاده ی عمر
چو با امام رضا(ع) آشنا شدم شادم

میان این همه مخلوق کردگار ودود
برای شیعه گری چون سوا شدم شادم

من از دیار فنا راهی بقا شده ام
از عشق پر شدم و با بقا شدم شادم

اگر چه ارزش من هیچ بود اول کار
پر از رضا(ع) شدم و پر بها شدم شادم

خوشم که دل شده لبریز حب آل عبا(ع)
از آنکه پیرو آل عبا(ع) شدم شادم