شعر ولادت امام جعفر صادق علیه السلام

باغ دین یک بار دیگر گشته آباد و مصفا
یک گل تازه در این گلزار گردیده شکوفا

پای زد بر خاک فرزندی ز فرزندان زهرا(س)
ماه مات و محو این زیبایی رخسار و سیما

تکیه زد بر کوهی و خورشید شد محو تماشا
فرش راه صادق آل محمد(ص) دیده ی ما

آسمانی ها ، زمینی ها همه شادند امروز
دست بیعت با ولای حیدری دادند امروز

شیعیان سرتا به پا از شوق فریادند امروز
غمگساران از غم و اندوه آزادند امروز

آمد و از مقدم او شد جهان زیبای زیبا
فرش راه صادق آل محمد(ص) دیده ی ما

هر که شد شاگرد دانشگاه او فهمید دین چیست
هر که شد شاگرد او فهمید قران مبین چیست

هر که شد شاگرد او فهمید حرف مومنین چیست
هر که شد شاگرد او فهمید معنای یقین چیست

با احادیثش کتاب وحی را بنمود معنا
فرش راه صادق آل محمد(ص) دیده ی ما

شیعیان صد مژده آمد صادق آل محمد(ص)
تا بشر را رهنمون سازد به راه دین سرمد

جنسش از نور خدا، خو و مرامش همچو احمد
غیر آل مصطفی(ص) دیگر کسی چون او نیامد

عاقل است آن کس که شد با دیدن او مست و شیدا
فرش راه صادق آل محمد(ص) دیده ی ما

در همه تاریخ او در علم و تقوا بی نظیر است
مثل حیدر(ع) دستگیر هر یتیم و هر اسیر است

مثل زهرا(س) مادرش او صاحب خیر کثیر است
دشمن او هر کسی باشد فریق فی السعیر است

دشمنان دین به دست او همه خوارند و رسوا
فرش راه صادق آل محمد(ص) دیده ی ما

بر خدای حضرت صادق (ع) کنم دایم توکل
می زنم بر دامن مولای خود دست توسل

شد معطر عالم از عطر خوش آن بهترین گل
طبع من از یمن میلادش شده پر از تغزل

چشم امیدم به دست حضرتش در صبح فردا
فرش راه صادق آل محمد(ص) دیده ی ما