سفر آخرت

بر قله ها اگر که شبت را سحر کنی
صد لشکر از برای بلاها سپر کنی

آید اگر سراغ تو ای بی خبر اجل
داری توان آن که تو رفع خطر کنی؟

از قله گر به زیر کشانندت ای ملک
از خویشتن چگونه تو رفع ضرر کنی؟

در گور اگر روانه کنندت تو را شبی
دانی چگونه زین شب تارت گذر کنی؟

پوسیده شد چو جسم در زیر خاک گور
آیا دوباره فخر تو بر سیم و زر کنی؟

وقتی خوراک کرم شدی در درون قبر
آیا دوباره فخر به نوع بشر کنی؟

بی اعتبار چون که شدی در درون قبر
خود را چگونه بار دگر معتبر کنی؟

از خود خدای خویش بکن راضی ای بشر
آسوده تا به عالم عقبی سفر کنی ...