عزای امام حسن عسکری علیه السلام

یا ابا المهدی(ع) بهار ما خزان شد در غمت
رخت غم بر قامت پیر و جوان شد در غمت

یا ابا المهدی(ع) تویی مفهوم اذکار اذان
رفتی و غصه عجین با هر اذان شد در غمت

شیعه یک بار دگر درد یتیمی را چشید
خار غم در دیدگان شیعیان شد در غمت

گر چه زهرا(س) در جوانی قامتش خم گشته بود
بار دیگر قامتش همچون کمان شد در غمت

چشم ها شد چشمه ی خون، سینه ها لبریز غم
ناله از دل، ورد لبها الامان شد در غمت

حضرت صاحب زمان (ع) با چشم های اشک بار
دست غم بر سر زد و زانو کشان شد در غمت

عرشیان رخت سیاه غم به تن پوشیده اند
حضرت جبریل آنجا نوحه خوان شد در غمت

چون ولی نعمت به اهل آسمانی و زمین
رخت غم بر قامت هفت آسمان شد در غمت

از زمین جوشد عزا از آسمان بارد فغان
غصه و اندوه و ماتم جاودان شد در غمت