شب شهادت زهرا سلام الله علیها

شب شهادت زهراست دیده دریا شد
برای گریه ی بی انتها مهیا شد

علی به شانه ی خود جان خویش را می برد
دوباره غافله سالار عشق تنها شد

امیر عشق که با چاه درد دل می کرد
فراق و درد جدایی و هجر معنا شد

ز داغ حضرت زهرا (س) جهان پر از غم شد
غمی که تا به قیامت نصیب دنیا شد

تمام عالم هستی لباس غم پوشید
و رنگ روز جهان هم به رنگ شبها شد

دوباره عرش الهی شده عزاخانه
و جبرئیل امین نوحه خوان زهرا(س) شد

دوباره حوری و غلمان همه عزادارند
دوباره بزم عزا در بهشت برپا شد

اگر چه پهلوی زهرا(س) ز ضرب در بشکست
ولی عدوی خدا و رسول (ص) رسوا شد