وقتی تمام خاطره ها را مرور کرد
از اشک دیده دفتر خود را نمور کرد
تا ظهر روز حادثه آمد به یاد او
صد روضه از مقابل چشمش عبور کرد
گاهی به قتلگاه نظر کرد و گه فرات
پا پای دل سفر به کنار تنور کرد
تا شام غم هزار مصیبت کشیده بود
با درد و رنج و غصه خودش را صبور کرد
چون بر سر برادر او سنگ می زدندند
با اشک دیده شکوه به رب غفور کرد
مردم برای طعنه زدن گرد آمدند
صد خون دل به سینه اش از این حضور کرد
جمعی شهید و عده دیگر اسیر غم
اینها بساط غصه و غم را چه جور کرد
زینب کبری(س) گل باغ بهشت
پاکدامن، با حیا، نیکو سرشت
چشمه ی علم لدنی زینب(س) است
آسمان فضل را او کوکب است
اوست تسلیم خداوند رحیم
کار او تفسیر قران کریم
مادر او دختر پیغمبر(ص) است
دختر است اما شبیه حیدر(ع) است
بی گمان صدیقه ی صغراست او
اسوه ی نیکی، گل تقواست او
چون که تسلیم فرامین ولیّ است
سر به فرمان حسین ابن علی(س) است
او عفیفه او فهمیمه ، زاهده
او عقیله، او خطیبه، عالمه
معنی حق و حقیقت زینب (س) است
الگوی هر بابصیرت زینب (س) است
لطف حق بر حیدر کرار(ع) اوست
یک گل است اما دو صد گلزار اوست
خوانده درس دین به دانشگاه عشق
تا برد دلهای ما را تا دمشق
ترجمانی از حقیقت زینب(س) است
دختری با صد فضیلت زینب(س) است
زینب(س) است و دختر شیر خداست
تا سحر مشغول تسبیح و دعاست
زینب(س) است و زینت باباست او
در نجابت حضرت زهراست او
بحر تقوا و دیانت زینب (س) است
شافع ما در قیامت زینب (س) است
روز میلاد است و شادی کار ماست
ذکر یا زینب(س) همه گفتار ماست
روز میلاد است و زهرا (س) شادمان
گشته آذین از زمین تا آسمان
عرشیان هم شادمانی می کنند
پیش گل، بلبل زبانی می کنند
یک گل آمد شد گلستان این جهان
عید میلادش مبارک، شیعیان
