اشعار وفات حضرت عبدالعظیم

مرغ دلم ز روز ازل یاکریم شد
یعنی که زائر حرمت از قدیم شد

کرب و بلائی است دلم چون که بارها
دل راهی زیارت عبدالعظیم شد
2
ما ساکنان کوی غصه از قدیمیم
در غصه آل عبا(ع) ما هم سهیمیم

دامان ما از اشک دیده گشته دریا
ما داغدار حضرت عبدالعظیمیم
3
در عزایت شهر ری ماتم سراست
چشمه ی خون جاری ز چشمان ماست

السلام ای سید والا مقام
زائر تو زائر کرب و بلاست
4
سر تا به پای شهر ری گشته سیه پوش
با جان شیعه داغ تو گشته هم آغوش

افتاده در جان آتشی از رفتن تو
داغ غمت هرگز نمی گردد فراموش
5
ای تو کریم تر ز تمام کریم ها
دل برده ای ز عالمیان ازقدیم ها

عبدالعظیم هستی و سلطان ملک ری
تسلیم امر تو همه عبدالعظیم ها
6
منشاء فضل و کرامت حضرت عبدالعظیم
منبع جود و سخاوت حضرت عبدالعظیم

زائر کوی تو باشد زائر کرب و بلا
آفرین بر این شباهت حضرت عبدالعظیم
7
حضرت عبدالعظیم و افتخار اهل بیت(ع)
در تمام عمر خود بودی دچار اهل بیت(ع)

مرقدت در شهر ری دارد صفای کربلا
هستی خود را نمودی چون نثار اهل بیت(ع)
8
در عزایت دست غم دارند بر سر شیعیان 
اشک غم جاری است از چشمان هر پیر و جوان

هرکه باشد زائر تو زائر کرب و بلاست
این فضیلت را فقط داری تو در کل جهان