اشعار ایام فاطمیه
دختر آخرین رسول خدا(ص)
خورده از دست کافری سیلی
بوده چون ضربه محکم و کاری
گشته رخسار فاطمه(س) نیلی
بگمانم عدوست عزمش جزم
نزد در چون نموده هیزم جمع
می کشد شعله از در خانه
تخته ها گشته اند همچون شمع
پشت در بود حضرت زهرا(س)
شرم اما نکرد از او دشمن
بی حیا شد جسورتر وقتی
دید آنجا به پشت در یک زن
با لگد ضربه زد به در «ثانی»
در خانه شکست واویلا
سینه ی فاطمه(س) شده مجروح
پهلویش هم شکسته شد حالا
بار شیشه به دوش زهرا(س) بود
بین دیوار و در شکست آن «بار»
نسل سادات ثُلثِشان کم شد
چشم حیدر(ع) از این مصیبت زار
بسته شد بعد، هر دو دست علی(ع)
و علی(ع) را به زور می بردند
آری آن دشمنان دین خدا
حق او را به زور می خوردند
فاطمه(س) قد خمیده بود اما
با همان حال یار حیدر(ع) بود
مانع بردن علی(ع) می شد
چون که او پاسدار حیدر(ع) بود
درد پهلو شدیدتر شده بود
بی اثر بود بهر او دارو
مادر قد خمیده ای می زد
با همان حال خانه را جارو
چون که از این جهان سفر کردم
یا علی(ع) تو شبانه دفنم کن
دشمنان مرا خبر نکنید
یا علی(ع) مخفیانه دفنم کن
چون که در زیر دست و پا له شد
سوره ی پر بهایی از قرآن
همه گل های گلسِتان پژمرد
شد «خزان دیده» گلشن ایمان
رفت زهرا(س) و در مصیبت او
آسمان و زمین عزا دارند
چشم ها در عزای حضرت او
مثل ابر بهار می بارند
می کشد شعله از غم زهرا(س)
آتش غصه ای که در دل هاست
چاه همصحبت علی(ع) شده است
چون که مولای مؤمنان تنهاست
- ۰۴/۰۸/۳۰