خاصیت اشک

«نیم نگاهی به چند آیه و روایت با موضوع اشک»
هر که چون آیات قرآن را شنید
سجده کرد و اشک از چشمش چکید

چون تلاوت کرده قرآن با خضوع
پس بیفزاید خدا او را خشوع

ای خوشا آن کس که از خوف خدا
می چکد اشکش به هنگام دعا

آن که ریزد اشک در حد نخود
هست پاداشش چو یک کوه اُحد 

آن که در خلوت بترسد از خدا
ترس او ترسی است پر اجر و بها

چون شود هنگامه ی محشر بپا
اوست زیر ظلّ عرش کبریا

اشک جاری شد گر از بیم خدا 
روز محشر ایمنی بخشد تو را

اشک چشم و ترس دل وقت دعا
هر دو باشد رحمت بی منتها

دل به اشک چشم نورانی شود
مانع افکار شیطانی شود

هست محبوب الهی قَطرتَیْن
قطره ی خون شهید و اشک عین

گر که از خوف خدا اشکی چکید
چشم ایمن می شود یوم الوعید

هر چه را در این جهان پیمانه ای است
اشک را هرگز ولی پیمانه نیست

چون که گاهی اشکِ کمتر از نمی
می نشاند آتشی را چون یمی

چهره ای که اشک روی آن نشست
گَرد فقر و ذلّت از آن رخت بست

چهره ای که از اشک تر باشد مدام
آتش دوزخ شود او را حرام

آن که گریه بین امّت می کند
جملگی را غرق رحمت می کند

آن که در دنیا اسیر محنت است
اشک چشمانش کلید رحمت است

دوستان پس گریه کردن عار نیست
دشمنی چون اشک بهر نار نیست

گر که با اشکت نویسی سرنوشت
می شود دوزخ گلستان چون بهشت

چارده معصوم(ع) از خوف خدا
گریه می کردند هنگام دعا

اشک دیده می دهد دل را جلا
قیمت اشک است افزون از طلا

گریه کردن در سحرگاهان خوش است
گریه وقت خواندن قرآن خوش است

اشک باید ریخت با یاد خدا
بعد هم با عشق آل مصطفی(ص)

سعی کن چشمان تو گریان شود
تا لبت روز جزا خندان شود