میلاد حضرت زینب(س)

روز میلاد زینب کبری(س)
گل لبخند بر لب زهراست 
گل باغ علی(ع) و زهرا(س) اوست
مایه ی فخر و زینت باباست

چشم بگشوده بر جهان زینب(س)
تا دهد درس صبر بر انسان
او که ثانی حضرت زهراست
قلبش آکنده است از ایمان

زینب(س) است و نواده ی احمد(ص)
شاخه ای از درخت طوبا اوست
دختر مرتضاست این بانو
شافع شیعیان مولا اوست

حاصل ازدواج دو دریا
دختری شد مکرر زهرا(س)
زینت مرتضاست این دختر
نام او هست زینب کبرا(س)

چشم اهل جهان شده روشن
یُمن میلاد دختر حیدر(ع)
گوئیا گشته باز هم نازل
سوره ای مثل سوره ی کوثر

روز میلاد این گل زیبا
آسمان ها شده چراغانی
جشن میلاد زینب کبری(س)
شده برپا به عرش رحمانی

آسمان ها ستاره می بارند
نور باران شده است خاک زمین
دست افشان و پای کوبانند
جمله ی انبیا و اهل یقین

سوره ی هل اتی علی الانسان
هست آئینه ی جمال او
اوست چون که مکرر زهرا(س)
می رسد تا فلک کمال او

آمده تا که مادرش زهرا(س)
صاحب معدن طلا بشود
آمده تا که مایه ی فخرِ
اسدالله و مرتضی(ع) بشود

معدن حلم و فضل و احسان است
بی معلم علیمه می باشد
دختر دختر رسول خداست
زینب(س) است و عقیله می باشد

کیست؟ زهرای حضرت زهرا(س)
رازدار علی(ع) ولی خداست
حسنینند هر دو مدیونش
او به حق وامدار کرب و بلاست

بر سر خوان زینب کبری(س)
ای خوشا هر کسی گدا باشد
صله ی ریزه خوار این سفره
چند امضای کربلا باشد