شعر شهادت حضرت امام محمد باقر ع

بار دگر رسول خدا(ص) داغدار شد
روح الامین به غصه و محنت دچار شد

دیوارهای شهر همه رنگ غم گرفت
وقت عزاست غم به دل روزگار شد

فصل خزان رسید و زمان مصیبت است
رخت عزا به قامت فصل بهار شد

باغ بهشت  نیست اگر جای رنج و غم
حال بهشتیان ولی ز غمش ناگوار شد

عرش خدا دوباره سیه پوش گشته است
قلب ملک اسیر غم بی شمار شد

فصل عزای حضرت باقر(ع) رسیده است
هر دل اسیر غم شد و هر دیده زار شد

جسم مطهرش که روان شد سوی بقیع
از غصه خاک بر سر لیل و نهار شد

گریند اولیا و غمینند انبیا
شیعه به غم نشست و دلش غصه دار شد

اهل دو عالم از غم او گریه می کنند
اما قسم به کعبه که او رستگار شد