شعر وفات حضرت معصومه س

رفتی و در عزای تو بانو
می زند شیعه دست غم بر سر 
چشم های اهالی دنیا 
شده بانوی قم ز داغت تر 

مثل ابر بهار می گرید
چشم ها در عزای تو بانو
همه ی مؤمنان و دین داران
نوحه خوان در رثای تو بانو

قلبت ای خواهر امام رضا(ع)
معدن شرع و دین و ایمان است
مایه ی فخر شیعیان هستی
مرقد تو بهشت ایران است

رفتی و بعد رفتنت بانو
دل هر شیعه ای گرفت از غم
قلب ها زخمی غمت باشد
نیست بر زخم داغ تو مرهم

سوی ایران کشیده بود تو را
شوق دیدار هشتمین خورشید
حیف گلچین روزگار این بار
زودتر از همیشه گل را چید

زینب(س) حضرت رضایی تو
درد هجران طبق طبق داری
فرصت دیدن برادر را 
به تو اما نداد بیماری

از تب اشتیاق قلبت سوخت
چون ندیدی دمی برادر خود
زینب(س) اما سر برادر را
روی نی دید در برابر خود

تو شهیدی، شهیده ای بانو
در ره یاری امام رضا(ع)
خورده از این جهت گره نامت
بانوی قم گره به نام رضا(ع)

چون که رفتی از این جهان بانو
کمر اهل آسمان خم شد
هر دلی در عزای تو بانو
مملو از حزن و درد و ماتم شد

چون شدی تو فدای مولایت
شیعه لبریز درد و غم گردید
قبر تو قبله گاه دل ها شد
کعبه ی شیعه و حرم گردید