شعر روز مباهله

زندگی زیباست در زیر لوای پنج تَن(ع)
جان و مال و تار و پود ما فدای پنج تَن(ع)

محفل انس است و اهل آسمان محفل نشین
پنج تَن(ع) را مدح می گوید خدای پنج تَن(ع)

حضرت روح الامین تا وصف آنان را شنید
آمد از عرش خدا زیر عبای پنج تَن(ع)

تا خدا بر این جهان فرمان روایی می کند
می رسد بر گوش ها صوت رسای پنج تَن(ع)

پنج تَن را بسکه دارد دوست رب العالمین
خلق فرموده جهان را از برای پنج تَن(ع)

می دهند انگشتر خود را به سائل در رکوع
خوش به حال آن تهی دست و گدای پَنج تَن(ع)

دردمندی را که دکترها جوابش کرده اند
او شفا می گیرد از دارالشّفای پنج تَن(ع)

افتخاری نیست بالاتر از این که آدمی
بنده ی حقّ باشد امّا با ولای پنج تَن(ع)

گر که می خواهی خدا راضی شود از دست تو
راه آن را جستجو کن در رضای پنج تَن(ع)

این سعادت هست ما را بس که دایم بوده ایم
ریزه خوار سفره ی جود و سخای پنج تَن(ع)

بی وجود پنج تَن باغ جِنان هم بی صفاست
شد مصفّا باغ رضوان از صفای پنج تَن

ای که می خواهی شود مس وجود تو طلا
استعانت جو فقط از کیمیای پنج تَن

گر به دنبال بقا هستی فنا باید شوی
یافته هرکس بقا، بوده فنای پنج تَن(ع)

ای خوشا آن کس که در وقت حساب و روز حشر
زینت پرونده اش شد مرحبای پنج تَن

قلب ما لبریز حبّ اهل بیت مصطفاست
شکر یارب شیعه ایم و مبتلای پنج تَن