توسل به امام رضا علیه السلام

دست وقتی که دعا داشته باشد خوشتر
سینه وقتی که نوا داشته باشد خوشتر

عاشق آن است که جان در قدم دوست دهد
عشق وقتی که بلا داشته باشد خوشتر

دردمندیم و دوای همه ی ماست رضا(ع)
درد وقتی که دوا داشته باشد خوشتر

مرغ دل بال گشوده به سوی کوی رضا(ع)
 مرغ وقتی که هوا داشته باشد خوشتر

نقش دلدار هویداست به آئینه ی دل
آینه چون که جلا داشته باشد خوشتر

آن که دل برده ز ما جلوه گه عشق و صفاست
یار وقتی که صفا داشته باشد خوشتر

در احسان رضا(ع) باز به روی همه است
خانه وقتی که گدا داشته باشد خوشتر

دست از عشق رضا(ع) هیچ نخواهیم کشید
عشق وقتی که بقا داشته باشد خوشتر

می عشق است که نوشیم ز سقا خانه
مست اگر میل و رضا داشته باشد خوشتر

آن که شد زائر دربار رضا(ع) در مشهد 
هوس کرب و بلا داشته باشد خوشتر