ذکر علی عبادة

بی علی(ع) دنیای ما دنیا نبود
هیچ چیزی در جهان زیبا نبود

جانشینی بهر پیغمبر(ص) نبود
شیعه را بعد از نبی(ص) رهبر نبود

الگوی عدل و عدالت حیدر(ع) است
بی علی(ع) عدل و عدالت ابتر است

در شجاعت هست حیدر(ع) بی نظیر
بود خالی بیشه بی حیدر(ع) ز شیر

هست حیدر(ع) اسوه ی تقوا و دین
بی علی(ع) بی یار و یاور متقین

سینه ی او بود دریایی ز علم
اسوه ی صبر و تحمل بود و حلم

اوست مولا و امیرالمؤمنین(ع)
بی علی(ع) بودند آنان بی معین

بی علی(ع) دین بود اسیر انحراف
راه دین بی او نبود این گونه صاف

بی علی(ع) تفسیر قرآنی نبود
نامی از اسلام و ایمانی نبود

هست حیدر(ع) بانی فقه و کلام
بی علی(ع) حتی نبود از فقه نام

هست او الگوی اخلاص و عمل
اوست در صدق عمل ضرب المثل

هست حیدر(ع) بی شبیه و بی بدل
گفته های اوست شیرین چون عسل

بی علی(ع) بود عرصه بر اسلام تنگ
بی علی(ع) بودی کُمیت شیعه لنگ

بی علی(ع) نهج البلاغه هم نبود
شیعه را این مُعجم محکم نبود

بی علی(ع) فخر و امیر مؤمنان
نامی از شیعه نبودی در جهان

رهنما راه سعادت را نبود
شاهدی امر رسالت را نبود

گر نمی آمد به دنیا مرتضی(ع)
بی برادر بود و تنها مصطفی(ص)

بود بی همتا در آن صورت بتول(س)
بی علی(ع) می ماند پس ابتر رسول(ص)

بی علی(ع) احکام دین کامل نبود
حکم دین را هیچ کس عامل نبود

بی علی(ع) گم بود حقّ در این جهان
نا به حق می داد حق خود را نشان

هست حیدر(ع) با حق و حق با علی(ع)
بی علی(ع) می ماند شیعه بی ولیّ

بی علی(ع) بی یار و یاور بود اسیر
 بی معین بودند ایتام و فقیر  

ذکر حیدر(ع) هست طاعت از خدا
می کنم در راه حیدر(ع) جان فدا

یاعلی(ع) ذکر مناجات من است
یاعلی(ع) ورد عبادات من است

تا نفس باقیست با صوت جلیّ
می زنم فریاد و گویم یاعلی(ع)

علم الکتاب

گفت هدهد با سلیمان نبی(ع)
شرح حال مردم ملک سبا
گفت: دیدم مردم آن سرزمین
عبد خورشیدند و غافل از خدا

بود یک زن پادشاه آن دیار
صاحب انواع و اقسام نعیم
داشت آن زن در میان قصر خود
جایگاه ویژه و تختی عظیم

گفت: با هدهد سلیمان نبی(ع)
نزد آن زن نامه ی من را ببر
چون که آن زن خواند پیغام مرا
تو از احوالش بکن ما را خبر

متن آن نامه کلامی ساده بود
بعدِ بسم الله الرحمن الرحیم
خواست تا «بلقیس» تسلیمش شود
بر خلاف امر شیطان رجیم

نامه را خواند و نشد تسلیم حقّ
پیروی کرد او ز شیطان رجیم
گفت: با یاران سلیمان نبی(ع)
نزد من آرید آن تخت عظیم

گفت: شخصی با سلیمان نبی(ع) 
چون که می دانم کمی علم کتاب
قبل از آن که ‌پلک را بر هم زنی
تخت را می آورم عالی جناب!

با همان یک ذره از علم کتاب
حضرت آصف سلیل برخیا
تخت را در کمتر از یک ثانیه
تا فلسطین بُرد از ملک سبا

سال ها بگذشت و در ملک حجاز
چون محمد(ص) رحمةً للعالمین
شد به فرمان خدای ذوالجلال
آخرین پیغمبر روی زمین

کافران گفتند با او این سخن
تو که اینجا نزد ما می زیستی!
گر نداری شاهد شایسته ای
پس در این صورت پیمبر نیستی

گفت: من را شاهد اول خداست
آن که باشد هستی ام از هست او
داده او حکم رسالت را به من
من گرفتم حکم خود از دست او

شاهد دوم کسی باشد که او
هست آگاه از همه علم کتاب
او مرا باشد وصی و جانشین
کرده او را هم خداوند انتخاب
 
با شجاعت او «سلونی» گفته است
چون که آگاه است از علم الکتاب
سینه ی من شهر علم و دانش است
مرتضی(ع) هم هست بر این شهر، باب

 

علم حیدر(ع) هست هفتاد و دو حرف
علم آصف بود یک حرف از کتاب!
شد تفضّل بر علی(ع) علم الکتاب
هست این شأن و مقام بوتراب

 

مقتدای مؤمنین و مؤمنات
شاهد خلقت علی(ع) مرتضاست
ای مسلمانان عالم تهنیت
چون که حیدر(ع) شافع روز جزاست

علی ع کیست؟

یک نفر پرسید علی(ع) الگوی ماست؟
گفتم: او الگوی انسان نیز هست

مؤمنان را چون که حیدر(ع) مقتداست
اسوه ی تقوا و ایمان نیز هست

چون اطاعت گشته واجب از علی(ع)
معنی آیات قرآن نیز هست

هست او چون کفو زهرای بتول(س)
کوثر و خیر فراوان نیز هست

مرتضی(ع) شد خلق از نور خدا
نور چشم هر مسلمان نیز هست

شاهد خلق دو عالم بوده است
شاهد هر عصر و دوران نیز هست

واسط فیض خدای اکبر اوست
حجّت آن حیّ سبحان نیز هست

راه حقّ را روشنی می بخشد او
چون علی(ع) خورشید تابان نیز هست

بی علی(ع) شب ها همه ظلمانی اند
مرتضی(ع) ماه فروزان نیز هست

بوده است او دشمن هر اهرمن
دافع هر شرّ شیطان نیز هست

اهل عالم را علی(ع) هم رحمت است
قطره های ناب باران نیز هست

او پزشک حاذق درد آشناست
درد را دارو و درمان نیز هست

اسوه ی عدل و عدالت مرتضاست
معنی معیار و میزان نیز هست

اوست حقّ و دشمنانش باطلند
معنی و مصداق فرقان نیز هست

سفره ی احسان او گسترده است
معدن اکرام و احسان نیز هست

نبض ما با حبّ حیدر(ع) می زند
جسم ما را مِهر او جان نیز هست

گرد او گردش کند هفت آسمان
گردش این روزگاران نیز هست

او مبرّا از گناه است و خطا
همنشین جمع پاکان نیز هست

اوست مصداق صراط المستقیم
رهنمای راه پویان نیز هست

زندگی ها را صفا می بخشد او
زینت باغ و گلستان نیز هست

در رکوعش بخشد او انگشتری
دستگیر مستمندان نیز هست

اوست امید همه بیچارگان
حامی و یار یتیمان نیز هست

جلوه ی ارضی ذات کبریاست
جانشین حیّ سبحان نیز هست

زاهد شب هاست مولایم علی(ع)
روز اما شیر میدان نیز هست

در شگفتم از شگفتی های او
با خبر از راز پنهان نیز هست

مرتضی(ع) حلال مشکل های ماست
یاور و یار ضعیفان نیز هست 

چارده معصوم(ع) هر یک حیدرند 
والد جمله امامان نیز هست

از تمام نیک ها غیر از خدا
هر چه را پنداشتید آن نیز هست

روز محشر چشم ما بر دست اوست
شافع ما روسیاهان نیز هست

هر چه گویم از علی(ع)، کم  گفته ام
چون که او بی حد و پایان نیز هست

عید اکمال دین

انتخاب خود خداست علی(ع)
نائب خاص مصطفاست علی(ع)
معنی آیه های قرآن اوست
رهبر و رهنمای ماست علی(ع)
+++++
بشِنو از حقیر لُبّ کلام
نکته ای ناب در خصوص امام
بوده حیدر(ع) امام روز نخست
گر چه روز غدیر شد اعلام
+++++
هر کجا هست جمع و انجمنی
فاش گویم به دوستان سخنی
از ازل بوده است امام، علی(ع)
گر چه شد در غدیر خم علنی
+++++
مصطفی(ص) را برادر است علی(ع)
جانشین پیمبر(ص) است علی(ع)
هست چون جانشین پیغمبر(ص)
با محمد(ص) برابر است علی(ع)
+++++
بنویس به خط خوش هزاران دفتر
تاج شرفی است شیعیان را بر سر
آن تاج شرف علی(ع) و احمد(ص) هستند
احمد(ص) علی(ع) است و مصطفی(ص) هم حیدر(ع)
+++++
عید ولایت است و به لب ذکر یا علی(ع) است
یک عمر دیده و دل ما هر دو با علی(ع) است
نامی که هست زینت عرش خدا علی(ع) است
ورد لب ملائکه صبح و مسا علی(ع) است

شد انتخاب چون که به حقّ، مرتضی علی(ع)
روح الامین به صوت جلی گفت یا علی(ع)

ورد زبان مردم هر دو سرا علی(ع) است
فریاد جنّ و انس و همه ماسوا علی(ع) است
تسبیح و ذکر ماهی و مرغ هوا علی(ع) است
آیات وحی و شرح اذان و دعا علی(ع) است

حق الیقین و معنی ایمان و باور است
هر کس که زیر پرچم او نیست کافر است

جشن ولای آل محمّد(ص) مبارک است
اکمال دین خالق سرمد مبارک است
جشن و سرور امّت احمد(ص) مبارک است
مولا علی(ع)نشسته به مسند، مبارک است

عید غدیر افضل اعیاد امّت است
اکمال دین و موقع اتمام نعمت است

عید غدیر، عید علی(ع) عید حیدر(ع) است
جشن ولایت است و دو عالم منوّر است
حیدر(ع) امیر شیعه، وصیّ پیمبر(ص) است
ذکر لب ملائکه، الله اکبر است

تبریک و تهنیت که علی(ع) مقتدای ماست
 مولای ما و تاج سر جمله انبیاست

روح الامین به مدح علی(ع) شد ترانه خوان
روح القدس به ماذنه سر می دهد اذان
تسبیح کردگار شده کار قدسیان
هستند ماه و انجم و خورشید شادمان

تهلیل ذکر دم به دم جبرئیل شد
تکبیر ذکر نوح و کلیم و خلیل شد

امّ الکتاب و معنی علم الکتاب اوست
مولای ما و هم سخن آفتاب اوست
گلزار عشق و معدن عطر و گلاب اوست
ای شیعه مژده شافع روز حساب اوست

با خطبه ی غدیر علی(ع) را شناختیم
گفتیم یا علی(ع) و به عشقش گداختیم

او حیدر(ع) است و احمد(ص) مرسل برادرش
او مرتضی(ع) و دخت رسول(ص) است همسرش
تا اوج کبریاست بلندای باورش 
سیراب مؤمنان همه از حوض کوثرش

او هست حقّ و حقّ همه در اوست منجلی
شکر خدا که ذکر لب ماست یا علی(ع)
 
مردی که بود یاور پیر فقیر اوست
مردی که بود مونس طفل صغیر اوست
در راه حفظ دین بَطَلِ بی نظیر اوست
با امر حقّ به عالم هستی امیر اوست

مولای مؤمنان و وصیّ محمّد(ص) است
او نیز انتخاب خداوند سرمد است

حلال مشکلات بشر کیست جز علی(ع)؟
دست گره گشای دگر کیست جز علی(ع)؟
یار رسول(ص) وقت خطر کیست جز علی(ع)؟
شب زنده دار تا به سحر کیست جز علی(ع)؟

کم گفته ایم هر چه بگوئیم یا علی(ع)
کم بوده ایم هر چه که باشیم با علی(ع)

ای مؤمنان وصی رسول خدا(ص) علی(ع) است
شان نزول و ترجمه ی هل اتی علی(ع) است
تسبیح و حمد و ذکر و نماز و دعا علی(ع) است
یارب سپاس رهبر و مولای ما علی(ع) است

در آزمون سخت الهی قبول شد
شایسته ی خلافت بعد از رسول(ص) شد

عید غدیر عید همه آفرینش است
عید نجاح و موسم فتح و گشایش است
عید سپاس و حمد و ثنا و ستایش است
عید کمال و حکمت و ایمان و رویش است

شادند مؤمنان همه از پیر تا صغیر
نوشند جرعه از مِیِ ناب خُم غدیر

بعد از رسول(ص) افضل آل عبا علی(ع) است
بر درد و رنج و محنت شیعه دوا علی(ع) است
آن کس که هست زینت عرش خدا، علی(ع) است
بر ساکنان عرش خدا، مقتدا علی(ع) است

هر صبح و شام ذکر لب ما علی(ع) علی(ع) است
شکر خدا که او به همه مؤمنان ولی است

 هارون احمد(ص) است و وزیر پیمبر(ص) است
کفو بتول و معنی و مصداق کوثر است
وقت نبرد او اسدالله و صفدر(ع) است
میزان حقّ به صحنه ی فردای محشر است

دین را نماز فرع و علی(ع) هست از اصول 
تنها نماز شیعیان علی(ع) می شود قبول

بعد از غدیر مردم عالم وظیفه چیست؟
آن ظالمی که غصب ولایت نموده کیست؟
عاقل که پیرو ره و رسم سقیفه نیست
ای خوش به حال آن که فقط شیعه ی علی(ع) است

لعنت به دشمنان علی(ع) روز و شب مدام
تنها علی(ع) وزیر رسول(ص) است والسّلام   

ولایت اهل بیت ع

دم ز کسی مزن، بزن دم ز ولای اهل بیت(ع)
به زیر پرچمی مرو به جز لوای اهل بیت(ع)

گر استجابت دعا می طلبی تو از خدا
بجو تو استجابت از ذکر دعای اهل بیت(ع)

ملک وجود اندک و اهل ولا خیر کثیر
نهایت ارج و بها هست بهای اهل بیت(ع)

خلق شدند ابتدا احمد(ص) و آل مصطفی(ع)
ملک وجود خلق شد سپس برای اهل بیت(ع)

خدا برای دردها دوا بیافریده است
دوای دردهای ما فقط دوای اهل بیت(ع)

خواهی اگر خدا شود ز کارهای تو رضا
هست رضایت خدا کسب رضای اهل بیت(ع)

گر نِعَمِ خدای ما فزونتر از شمارش است
افضل آن همه نعم، آل عبای اهل بیت(ع)

مس وجود آدمی طلای ناب می شود 
به شرط یاری و مدد ز کیمیای اهل بیت(ع)

شکر خدا که من شدم عاشق آل مصطفی(ص)
ذکر لبم علی(ع) علی(ع)، جان به فدای اهل بیت(ع)

شمس هدایت من و سفینه ی نجات من
کشته ی اشک و ناله در کرب و بلای اهل
بیت(ع)

 نان حلال پدر و پاکی شیر مادر است
دلیل آن که می شود کسی فنای اهل بیت(ع)

بر سر من نهاده چون خدایشان تاج شرف
لحظه به لحظه بر لبم شکر خدای اهل بیت(ع)

امام کیست؟

پرسید امام کیست؟ گفتم با او
آن کس که مصون ز هر خطایی باشد
هرگز نزند گناهی از ایشان سر
اوصاف کمال او خدایی باشد

گفتم که امام علم لدنّی دارد
یعنی به علوم دَهر و دین آگاه است
از نور خدا خلقت او خورده رقم
بر ظلمت اهل این جهان چون ماه است

تعیین شود از سوی خداوند کریم
چون واسطه ی فیض الهی است امام
چون اوست نماینده حق روی زمین
از حق بگرفته اختیارات تمام 

او مایه ی فخر بشریت باشد 
در فضل و کمال برترین انسان اوست
او اسوه ی اخلاق و فضیلت باشد
یعنی که عمل کننده ی قرآن اوست

داده است خدا به او کرامات زیاد
او قدرت هر معجزه ای را دارد
چون ابرِ پر از رحمت و مهر و برکت
بر مزرعه ی قلوب ما می بارد

او حجت و برهان هدایت باشد
مصداق صراط مستقیم است امام
او مقصد خوشبختی و بهروزی ماست
پردیس و بهشت است و نعیم است امام

با امر خدا وصی پیغمبر(ص) اوست
دارای رسالتی خدایی است امام
خوانده است خدا ذبح عظیمش اورا
یعنی که به راه حق فدایی است امام

او عادل مطلق است در کل شئون
یعنی که نماد عدل و انصاف است او
او شافع امت است و او صاحب حوض
یعنی که چو آب و آینه صاف است او

تفسیر صحیح آیه های وحی است 
او حافظ دین و یاور اسلام است 
اسلام صحیح را دهد آموزش
او ریشه کن خرافه و اوهام است

او هادی قلب است و نفوس انسان
او سوی کمال می برد انسان را
لبریز کند قلب بشر را از نور
تزریق کند به جان ما ایمان را

او هست مصمم و شجاع و قاطع
او دشمن سرسخت ستمگر باشد
لبریز ز مهربانی و عاطفه است
دلسوز و امین مثل پیمبر(ص) باشد

او هست فقط مظهر اسماءالله
در او متجلی است اوصاف خدا
سرتا به قدم وجودشان لبریز است
از باور و ایمان و یقین و تقوا

هم حاکم امت است و هم مرجع دین
باید که همیشه سر به فرمانش بود
خوشبخت کسی که شیعه ی او باشد
مقداد شد و بوذر و سلمانش بود

در حال عبادت اند آنان شب و روز
زیرا که ائمه(ع) از همه عبدترند
هستند اولوالامر و امام بر حق
آنان که برای مؤمنین تاج سرند

مصداق صراط المستقیم

لب گشایم باز در مدح امیر مؤمنان(ع)
با زبان الکنم اوصاف او سازم بیان

خوبرویان جهان محو رخ زیبای او
می زند رخسار او طعنه به هر رنگین کمان

او به نص وحی آگاه است از علم الکتاب
بوده است او شاهد خلق همه هفت آسمان

کنده با یاری حق او درب خیبر را ز جا
او به اذن الله سازد خلق حتی کهکشان

مصطفی(ص) و مرتضی(ع) هستند با هم همنشین
در کنار نام حق شد نامشان جزو اذان

عشق او جاری است در رگهای ما از کودکی
مهرش از روز ازل در قلب ما دارد مکان

خلق کرد او را خدا از نور مخصوص خودش
هست قاصر وقت توصیف کمالاتش زبان

هست ذکر او عبادت طبق گفتار نبی(ص)
نام او اوراد تسبیح همه صاحب دلان 

اوست با اذن خدا حلال مشکل های ما
حل کند او مشکلات مرد و زن؛ پیر و جوان

در جوانمردی ندارد هیچ همتایی علی(ع)
اوست الگوی جوانمردی به هر عصر و زمان

بر سرم دارم اگر تاج تولای علی(ع)
هست در صحرای محشر بر سرِ ما سایبان

هر کسی شد شیعه ی او بُرد سود بی حساب
دشمن او دیده در دنیا و در عُقبا زیان

در تمام آزمون های خدا گشته قبول
از خدا بگرفته است او بیست در هر امتحان

راه حیدر(ع) هست مصداق صراط المستقیم
می رسد این راه بی شک تا خدای مهربان

نیست تا کوی سعادت هیچ راه دیگری
وعده در صحرای محشر این خط و این هم نشان

وابتغوا الیه الوسیله

گفت ما را خدایمان کافی است
گفتمش از چه کفر می گویی
این سخن فتنه ای ز شیطان است
تو طریق ضلال می پویی

بنده را گر خدای او کافی است
از چه شد خلق عالم هستی
کهکشان ها و آسمان ها، بعد
باغ و صحرا؛ بلندی و پستی

گفت: اَلَیسَ ..‌. بِکافٍ عَبدَه
نکته ای که صریح قرآن است
گفتم این آیه نقل قول خدا 
از عدوی امیر ایمان است

این سخن را به گوش خود آویز
که هدایت وسیله می خواهد
در عوض راه دشمنان خدا
مکر و نیرنگ و حیله می خواهد

مقصد ما اگر چه الله(جل جلاله) است
اهل بیت اند نور راه اله
بی وجود ائمه گم می شد
به خداوندی خدا این راه

آفریده شده چرا خورشید؟
خلقت کوکب و قمر از چیست؟
و من الماء کل شی حی
هیچ فردی بدون آب نزیست

همه ی آفریده های خدا
هست در خدمت تو ای انسان
تا به یاری این همه نعمت
بشود قلب تو پر از ایمان

شده بر قلب مصطفی(ص) نازل
آیه های کتاب حق قرآن
روشنی بخش راه خوشبختی است
این چراغ هدایت انسان

گشته واجب اطاعت از حیدر(ع)
چون اطاعت ز مصطفی(ص) و خدا
ما  همه بنده ی خدا هستیم
احمد(ص) و آل او به ما مولا

همه عالم قلیل خوانده شده
اهل بیتند کوثر قرآن
می شود پس به یاری الله(جل جلاله)
مرتضی(ع) شرح سوره ی فرقان

چارده نور آفریده خدا
که چراغ هدایت بشرند
تا ابد این چهارده خورشید
شرط خیر و سعادت بشرند

به خداوندی خدا سوگند
مدد از غیر او خطایی نیست
هدف است او و دیگران ابزار
به خدا جز «خدا» خدایی نیست

من خدا را گواه می گیرم
این سخن نکته ی خلافی نیست
چون تقرّب وسیله می خواهد
دم زدن از اله کافی نیست

علی علیه السلام شهید محراب

یاعلی(ع) ای که تویی آینه ی قبله نما
ای غبار حرمت آبروی عرش خدا

ای که راضی شود الله(جل جلاله) ز لبخند شما
ای که از داغ تو خون است دل اهل ولا

ای که تیغ دو لب توست همان خشم خدا
تو یدالله و ولی اللهی و چشم خدا

یاعلی(ع) ای که به احمد(ص) تو وزیری و وصی
ای نمک خورده ی تو هر چه رسول است و نبی

یاعلی(ع) منبع احسان و وفایی و سخا
شرح قرآن تویی و ترجمه ی ذکر و دعا

ای همه کاره ی خلقت، تو کریمی و امیر
چشم بر لطف تو مسکین و یتیم است و اسیر

یاعلی(ع) کعبه شده قبله به یمن قدمت
عرشیانند همه زائر طوف حرمت

تا که بر خاک تو بگذاشت حسینت سر خود
دید گریان و غمین از غم تو مادر خود

یاعلی(ع), فاطمه(س) با اشک دو چشم تر خود 
شستشو می دهد آن زخم سر همسر خود

کاش زخم سرت از فاطمه(س) بودی پنهان
که چنین فاطمه(س) از غصه نباشد گریان

حسنین(ع) از غم تو اشک فشانند علی(ع)
محسن(ع) و زینب(س) تو ناله کنانند علی(ع)

داغدار تو یتیمان و فقیران شده اند
از غمت مردم دنیا همه گریان شده اند

یاعلی(ع) رفتی و عالم شده غمگین ز غمت
رخت غم شد به تن مذهب و آیین ز غمت

یاعلی(ع)رفتی و بی تو شده تنها کعبه
 از فراق تو شده خانه ی غمها کعبه

یاعلی(ع) رفتی و گردید سماوات خراب
دیده ها خون شد و دل ها ز غمت گشت کباب

یاعلی(ع) بی تو زمین گستره ی غمها شد
تا ابد کار بشر ناله ی واویلا شد

زیر بار غم تو گشت کمانی قد ماه
بعد از تو شده بی همدم و بی مونس چاه

یاعلی(ع) بعد تو خورشید ندارد نوری 
صبح ها دیده گشاید ز سر مجبوری

فلک افتاد ز گردش ز غمت یا مولا
زیر بار غم سنگین تو افتاد از پا

کشتی دین ز غمت غرق مصیبتها شد
غم پس از غم به دل اهل دو عالم جا شد

خشک شد بحر ز بس اشک ز چشمش بارید
رعد خاموش شد از بس که ز داغت نالید

یاعلی(ع) یاد تو هم باعث رحمت باشد
باعث مغفرت و بخشش غفلت باشد

یاعلی(ع) گر چه ز داغت دل ما غمگین است
یاد تو بر دل غمگین بشر تسکین است

حل شود چون که به دست تو همه مشکل ها
مشکلات همه را جان حسن(ع) حل فرما

شعر ولادت حضرت امیرالمؤمنین ع

چشم بگشودی و یکباره جهان زیبا شد
گل لبخند به روی لب انسان وا شد

کمر ظالم و ابلیس شکست از قَدَمَت
از عدالت کمر هر چه ستمگر تا شد

آمدی تا بکَنی تو در خیبر از جا
شهره آن در پس از این بین همه درها شد

دشمنانت همه باطل وَ تو بودی همه حق
هر کجا بین تو و دشمن تو دعوا شد

تویی آن بحر کرامات و فضائل آقا
که قرینه به تو در هر دو جهان زهرا(س) شد

ای که انگشتر خود را به گدا بخشیدی
هر که شد سائل درگاه شما دارا شد

شدی آمیخته، ای بحر تو با دخت رسول(س)
لوءلوء و گوهر خالص ثمر دریا شد 

 بی تو بی ترجمه می ماند کتاب قرآن
آری از آمدنت وحی خدا معنا شد

شیعه دارد شرف و آبرویش را از تو
هر کسی با تو در افتاد به حق رسوا شد

همه عالم ز قدوم تو چراغان گردید
جشن میلاد تو در هر دو جهان برپا شد

آمدی تا بشوی شافع ما روز جزا
خاطرم راحت راحت ز غم فردا شد