مصداق صراط المستقیم

لب گشایم باز در مدح امیر مؤمنان(ع)
با زبان الکنم اوصاف او سازم بیان

خوبرویان جهان محو رخ زیبای او
می زند رخسار او طعنه به هر رنگین کمان

او به نص وحی آگاه است از علم الکتاب
بوده است او شاهد خلق همه هفت آسمان

کنده با یاری حق او درب خیبر را ز جا
او به اذن الله سازد خلق حتی کهکشان

مصطفی(ص) و مرتضی(ع) هستند با هم همنشین
در کنار نام حق شد نامشان جزو اذان

عشق او جاری است در رگهای ما از کودکی
مهرش از روز ازل در قلب ما دارد مکان

خلق کرد او را خدا از نور مخصوص خودش
هست قاصر وقت توصیف کمالاتش زبان

هست ذکر او عبادت طبق گفتار نبی(ص)
نام او اوراد تسبیح همه صاحب دلان 

اوست با اذن خدا حلال مشکل های ما
حل کند او مشکلات مرد و زن؛ پیر و جوان

در جوانمردی ندارد هیچ همتایی علی(ع)
اوست الگوی جوانمردی به هر عصر و زمان

بر سرم دارم اگر تاج تولای علی(ع)
هست در صحرای محشر بر سرِ ما سایبان

هر کسی شد شیعه ی او بُرد سود بی حساب
دشمن او دیده در دنیا و در عُقبا زیان

در تمام آزمون های خدا گشته قبول
از خدا بگرفته است او بیست در هر امتحان

راه حیدر(ع) هست مصداق صراط المستقیم
می رسد این راه بی شک تا خدای مهربان

نیست تا کوی سعادت هیچ راه دیگری
وعده در صحرای محشر این خط و این هم نشان

وابتغوا الیه الوسیله

گفت ما را خدایمان کافی است
گفتمش از چه کفر می گویی
این سخن فتنه ای ز شیطان است
تو طریق ضلال می پویی

بنده را گر خدای او کافی است
از چه شد خلق عالم هستی
کهکشان ها و آسمان ها، بعد
باغ و صحرا؛ بلندی و پستی

گفت: اَلَیسَ ..‌. بِکافٍ عَبدَه
نکته ای که صریح قرآن است
گفتم این آیه نقل قول خدا 
از عدوی امیر ایمان است

این سخن را به گوش خود آویز
که هدایت وسیله می خواهد
در عوض راه دشمنان خدا
مکر و نیرنگ و حیله می خواهد

مقصد ما اگر چه الله(جل جلاله) است
اهل بیت اند نور راه اله
بی وجود ائمه گم می شد
به خداوندی خدا این راه

آفریده شده چرا خورشید؟
خلقت کوکب و قمر از چیست؟
و من الماء کل شی حی
هیچ فردی بدون آب نزیست

همه ی آفریده های خدا
هست در خدمت تو ای انسان
تا به یاری این همه نعمت
بشود قلب تو پر از ایمان

شده بر قلب مصطفی(ص) نازل
آیه های کتاب حق قرآن
روشنی بخش راه خوشبختی است
این چراغ هدایت انسان

گشته واجب اطاعت از حیدر(ع)
چون اطاعت ز مصطفی(ص) و خدا
ما  همه بنده ی خدا هستیم
احمد(ص) و آل او به ما مولا

همه عالم قلیل خوانده شده
اهل بیتند کوثر قرآن
می شود پس به یاری الله(جل جلاله)
مرتضی(ع) شرح سوره ی فرقان

چارده نور آفریده خدا
که چراغ هدایت بشرند
تا ابد این چهارده خورشید
شرط خیر و سعادت بشرند

به خداوندی خدا سوگند
مدد از غیر او خطایی نیست
هدف است او و دیگران ابزار
به خدا جز «خدا» خدایی نیست

من خدا را گواه می گیرم
این سخن نکته ی خلافی نیست
چون تقرّب وسیله می خواهد
دم زدن از اله کافی نیست

علی علیه السلام شهید محراب

یاعلی(ع) ای که تویی آینه ی قبله نما
ای غبار حرمت آبروی عرش خدا

ای که راضی شود الله(جل جلاله) ز لبخند شما
ای که از داغ تو خون است دل اهل ولا

ای که تیغ دو لب توست همان خشم خدا
تو یدالله و ولی اللهی و چشم خدا

یاعلی(ع) ای که به احمد(ص) تو وزیری و وصی
ای نمک خورده ی تو هر چه رسول است و نبی

یاعلی(ع) منبع احسان و وفایی و سخا
شرح قرآن تویی و ترجمه ی ذکر و دعا

ای همه کاره ی خلقت، تو کریمی و امیر
چشم بر لطف تو مسکین و یتیم است و اسیر

یاعلی(ع) کعبه شده قبله به یمن قدمت
عرشیانند همه زائر طوف حرمت

تا که بر خاک تو بگذاشت حسینت سر خود
دید گریان و غمین از غم تو مادر خود

یاعلی(ع), فاطمه(س) با اشک دو چشم تر خود 
شستشو می دهد آن زخم سر همسر خود

کاش زخم سرت از فاطمه(س) بودی پنهان
که چنین فاطمه(س) از غصه نباشد گریان

حسنین(ع) از غم تو اشک فشانند علی(ع)
محسن(ع) و زینب(س) تو ناله کنانند علی(ع)

داغدار تو یتیمان و فقیران شده اند
از غمت مردم دنیا همه گریان شده اند

یاعلی(ع) رفتی و عالم شده غمگین ز غمت
رخت غم شد به تن مذهب و آیین ز غمت

یاعلی(ع)رفتی و بی تو شده تنها کعبه
 از فراق تو شده خانه ی غمها کعبه

یاعلی(ع) رفتی و گردید سماوات خراب
دیده ها خون شد و دل ها ز غمت گشت کباب

یاعلی(ع) بی تو زمین گستره ی غمها شد
تا ابد کار بشر ناله ی واویلا شد

زیر بار غم تو گشت کمانی قد ماه
بعد از تو شده بی همدم و بی مونس چاه

یاعلی(ع) بعد تو خورشید ندارد نوری 
صبح ها دیده گشاید ز سر مجبوری

فلک افتاد ز گردش ز غمت یا مولا
زیر بار غم سنگین تو افتاد از پا

کشتی دین ز غمت غرق مصیبتها شد
غم پس از غم به دل اهل دو عالم جا شد

خشک شد بحر ز بس اشک ز چشمش بارید
رعد خاموش شد از بس که ز داغت نالید

یاعلی(ع) یاد تو هم باعث رحمت باشد
باعث مغفرت و بخشش غفلت باشد

یاعلی(ع) گر چه ز داغت دل ما غمگین است
یاد تو بر دل غمگین بشر تسکین است

حل شود چون که به دست تو همه مشکل ها
مشکلات همه را جان حسن(ع) حل فرما

شعر ولادت حضرت امیرالمؤمنین ع

چشم بگشودی و یکباره جهان زیبا شد
گل لبخند به روی لب انسان وا شد

کمر ظالم و ابلیس شکست از قَدَمَت
از عدالت کمر هر چه ستمگر تا شد

آمدی تا بکَنی تو در خیبر از جا
شهره آن در پس از این بین همه درها شد

دشمنانت همه باطل وَ تو بودی همه حق
هر کجا بین تو و دشمن تو دعوا شد

تویی آن بحر کرامات و فضائل آقا
که قرینه به تو در هر دو جهان زهرا(س) شد

ای که انگشتر خود را به گدا بخشیدی
هر که شد سائل درگاه شما دارا شد

شدی آمیخته، ای بحر تو با دخت رسول(س)
لوءلوء و گوهر خالص ثمر دریا شد 

 بی تو بی ترجمه می ماند کتاب قرآن
آری از آمدنت وحی خدا معنا شد

شیعه دارد شرف و آبرویش را از تو
هر کسی با تو در افتاد به حق رسوا شد

همه عالم ز قدوم تو چراغان گردید
جشن میلاد تو در هر دو جهان برپا شد

آمدی تا بشوی شافع ما روز جزا
خاطرم راحت راحت ز غم فردا شد

عید غدیر عیدالله الاکبر

سلام خدا هدیه بر مصطفی(ص)
درود خدا هدیه بر مرتضی(ع)

اخوالمصطفی(ص) و وزیر و وصیّ
حبیب و صدیق و امین نبیّ

علی(ع) افضل خاندان رسول(ص)
عدیل و قرین و نظیر بتول

علی(ع) پاک و خالص، امین و ولیّ
علی(ع) جانشین و وزیر نبیّ

علی(ع) اشرف عترت مصطفاست
درِ حکمت و حجّت کبریاست

به آیین و دین خلق را رهبر اوست
که تسلیم فرمان پیغمبر(ص) اوست

علی(ع) سیّد و سرور مسلمین
امیر و امام همه مؤمنین

علی(ع) پیشگام نکو سیرتان
به آیات قرآن علی(ع) ترجمان

درود و سلام خدا بر علی(ع)
خدا در وجود علی(ع) منجلی

سلامی که نیکوتر و برتر است
ز حقّ هدیه بر حضرت حیدر(ع) است

گواهم که در یاری از مصطفی(ص)
عمل کرده بر عهد خود مرتضی(ع)

امین رسول خدا حیدر(ع) است
علی(ع) از همه انبیاء برتر است

حلال خدا و حرام خدا
به سعی علی(ع) گشته از هم جدا

شد احکام دین را علی(ع) پاسدار
که دعوت به حق کرد او بی شمار

علی(ع) دوست با دوستان خداست
علی(ع) دشمن دشمنان خداست

علی(ع) کرده پیکار با ناکثین
علی(ع) بوده در جنگ با قاسطین

علی(ع) داشت با مارقین کارزار
علی(ع) زیرک است و علی(ع) هوشیار

اگر سرزنش شد صبوری نمود
ز اجحاف و آزار دوری نمود

پرستید تنها خدا را علی(ع)
تمام وجودش خدا باوری

رسیده است عید سعید غدیر 
دل شیعه شاد از صغیر و کبیر

چراغان شده از زمین تا سماء
پر از شور و شادی دل انبیاء

همه ماهیان خُرّم و شادمان
خوش و شاد و مسرور افلاکیان

به رقص است از شوق مرغ هوا
زمین نور باران ز نور خدا

به عشق علی(ع) زنده هستیم ما
به غیر از علی(ع) دل نبستیم ما

شعر شهادت حضرت علی علیه السلام

ای شجر باغ رسالت سلام
پادشه ملک سعادت سلام

ای شجر پر ثمر هاشمی
بر همه آلام بشر مرهمی

ای شجر مثمر باغ نبیّ
تا به ابد مبتهج و خرّمی

نام شما زینت نطق و کلام
بر تو و بر آل محمّد سلام

ای ز غمت خون شده قلب فلک
حلقه زده گرد مزارت ملک

حیدری و لایق صد احترام
بر تو و بر خیل ملائک سلام

ای تو امیر همه ی مؤمنان
مایه ی فخر همه ی شیعیان

شکر خدا را که تویی میزبان
عالمیان بر تو همه میهمان

حصن حصینی تو پناهم بده
گوشه ی چشمی و نگاهم بده

ای که کریمی تو و مهمان نواز
بر همه ی مسئله ها چاره ساز

ای که تویی معنی و شرح نماز
خواهش ما را تو بر آورده ساز

ای که تویی قبله ی اهل الیقین
خانه ی دل از غم تو شد غمین

ضربه هر آن کس که به فرقت زده
شعله ی غم بر دل امّت زده

سوخت ز داغ تو دل مسلمین
خاک عزا شد به سر مؤمنین

ولوله افتاد به هفت آسمان
چشمه ی خون چشم همه شیعیان

حضرت جبریل شده نوحه خوان
در غم تو سینه زنان قدسیان

کار ملک گریه و ماتم شده
رخت عزا بر تن عالم شده

شیر خدا خفته به خون وای وای
روح دعا خفته به خون وای وای

گر چه شدی تو به یقین رستگار
شد همه عالم به مصیبت دچار

گشته قیامت ز غم تو به پا
سیل روان گشته روی گونه ها

مسجد کوفه شده چون قتلگاه
بر تن شیعه شده رخت سیاه

حیدر کرار به خون غوطه ور
جمله ملائک ز غمش خونجگر

روز بشر گشته شبی بی سحر
خون دل شیعه روان از بصر

مهر علی(ع) در دل ما منجلی است
تا به ابد ورد لب ما علی(ع) است

حضرت علی علیه السلام مولود کعبه

عمریست که من مفسّر قرآنم

توصیف علی(ع) است آنچه من می دانم

لبریز علی(ع) است جای جای قلبم
یعنی که پر از باور و از ایمانم

سرباز ولایتم، علی(ع) است فرمانده من
جان در کفم و منتظر فرمانم

جز مِهر علی(ع) در دل من مِهری نیست
کمتر مگر از ابوذر و سلمانم

در هر دم و بازدم علی(ع) می گویم
بی عشق علی(ع) هر دو جهان زندانم

در دام علی(ع) اسیرم از روز نخست
آزاده ترین مردم این دورانم

اثبات ولایت علی(ع) کار من است
وقتی که پر از دلیل و از برهانم

عبد است علی(ع) ولی ولی الله است
در کار امیر مؤمنان حیرانم

ایوان نجف قبله ی حاجات من است
از قبله که روی بر نمی گردانم

عمریست که دم به دم علی(ع) می گویم
در مدح علی(ع) زبانزد رندانم 

چون مولد کعبه اوست، هنگام نماز
رو سوی بنای کعبه می چرخانم

تا زنده ام از علی(ع) زنم دم شب و روز
تا حق بدهد کنار او اسکانم

آمد به جهان و خنده بر لب روئید
در مقدم او سرخوشم و خندانم

ورد لب و تسبیح مناجات من اوست
گردیده عجین با همه ی ارکانم

من بر سر خوان او نشستم همه عمر
در خانه ی او تا به ابد مهمانم

از لطف خداست یاعلی(ع) گفتنِ ما
ممنون خدای خالق سبحانم

چون سائل خانه ی علی(ع) هستم من
پس بر همه ی اهل جهان سلطانم

عهدی است مرا که یار حیدر(ع) باشم
تا روز ابد بر سر این پیمانم

ای کاش به بالین من آید دم مرگ
تا آن که ببیند رخ او چشمانم

سرمایه ی من در این جهان جان من است
با عشق فدای حضرت او جانم 

از روز نخست یا علی(ع) گفتم من
نام علی(ع) است جمله ی پایانم

وقتی که علی(ع) است ترجمان قرآن
جز مدح علی(ع) مجوی در دیوانم

ولایتمداری

تا زِنده ام تازَنده ام بر دشمنان اهل بیت(ع)

جانم فدای تک تک پیر و جوان اهل بیت(ع)

من در تمام عمر خود مدیون آل احمدم
عمری است هستم روز و شب مهمان خوان اهل بیت(ع)

هستند آنها معنی آیات قرآن مبین
آید به گوش از ماذنه هر دم اذان اهل بیت(ع)

بی آل احمد(ص) راه ما می رفت سوی هاویه
راه سعادت شیعه را شد ارمغان اهل بیت(ع)

تا چشم بگشودم شدم ساکن به کشتی نجات
ایمن به مقصد می رسم با کاروان اهل بیت(ع)

روز قیامت در صف صحرای گرم رستخیز
هستند ایمن شیعیان در سایبان اهل بیت(ع)

شد آفریده عالم هستی به عشق اهل بیت(ع)
پس عالم هستی همه باشد نشان اهل بیت(ع)

در انتظار آدمی باشد عذابی دردناک
الّا کسی که دارد او خط امان اهل بیت(ع)

من بی نگاه لطفشان تا زنده ام بازنده ام
ممنونم از لطف و نگاه مهربان اهل بیت(ع)

ای خوش به حال آن که او در آزمون عاشقی
بیرون بیامد سربلند از امتحان اهل بیت(ع)

هر چند در پرونده ام ثبت است انواع گناه
امید بخشش دارم از لطف عیان اهل بیت(ع)

از خاکم امّا مقصد من هست اوج آسمان 
من می رسم تا آسمان با نردبان اهل بیت(ع)

شعر عید ولایت

پرنده ی خیال من رفت سوی غدیر خم

نشست عاشقانه بر لب جوی غدیر خم

دید که حاجیان همه جمع در آن میانه اند
ملائکه از آسمان سوی زمین روانه اند

حضرت جبریل امین حامل پیغام خداست
خطاب این پیام حق، صریح شخص مصطفاست

بگو به مردم جهان، که این علی(ع) وزیر توست
در همه ی امور دین، یاور تو نصیر توست

ساخته گشت منبری چو از جهاز اشتران
نبیّ(ص) و مرتضی علی(ع) ستاده بر فراز آن

به وصف مرتضی علی(ع)، نبی(ص) بخواند خطبه ای
نکرد او مضایقه، ز نقل حرف و نکته ای

یکی یکی فضائل علی(ع) که گفته می شدند
توسط هزارها نفر شنفته می شدند

رسول گفت: این علی(ع)، عزیز چون جان من است
ترجمه و چکیده ی کتاب قرآن من است

حضرت مرتضی علی(ع)، دلیل راه مستقیم
بوده همیشه مهر او در دل شیعه از قدیم

خانه ی کعبه مفتخر که زادگاه او شده
لشکر کفر منهدم ز یک نگاه او شده

آن که به سائل بدهد نگین به هنگام رکوع
شمس کند به صبح ها به شوق دیدنش طلوع

علی(ع) است پاک و طیّب و صاحب نفس زکیّه
اوست به حق ترجمه ی آیه ی خیرالبریّه

آیه ی انفاق اگر به شان مرتضی علی(ع) است
فقط علیِّ مرتضی(ع) به جمله مؤمنین ولیّ است

آیه ی تطهیر دهد خبر ز پاکی علی(ع)
آینه ای که دم به دم در او خداست منجلی

صاحب ذوالفقار؟ علی(ع)، قسیم نور و نار؟ علی(ع)
یک تنه صد هزار؟ علی(ع)، بنده ی کردگار؟ علی(ع)

علی(ع) است تاج انبیا، علی(ع) است فخر اولیا
علی(ع) حقیقت است و حقّ نمی شود از او جدا

کلید حلّ مشکلات، دست گره گشای او
پادشه دو عالم است هر که شود گدای او

سیّد سادات علی(ع)، قبله ی حاجات علی(ع)
کوه کرامات علی(ع)، روح مناجات علی(ع)

منم نبیّ و شهر علم، علی(ع) است باب شهر علم
کلام اوست پر گوهر، گوهر ناب شهر علم

ذکر علی(ع) عبادت و ولایتش کمال دین
رهش ره سعادت و وصف علی(ع) جمال دین

علی(ع) شفیع مذنبین، علی(ع) امیر مؤمنین
علی(ع) وصیّ مصطفی(ص)، علی(ع) امام متقین

اطاعت علی(ع) همان اطاعت خدای اوست
رضایت علی(ع) همان رضایت خدای اوست

هر که منم ولیّّ او، ولیّ اوست این علی(ع)
علی(ع) برادر من و مرا وزیر است و وصیّ
     *                          
پرنده ی خیال من اسیر دام حیدر(ع) است
ریزه خور مائده ی عَلَی الدّوام حیدر(ع) است 

مرثیه شهادت حضرت علی علیه السلام

شب تا سحر اگر که خدا را صدا کنم 

یا روز و شب اگر به خدا التجا کنم
شب های قدر اگر که دمادم دعا کنم
در سایه سار شیعگی مرتضی(ع) کنم
کعبه به یمن مقدم او گشت محترم

نوشید تا که شهد شهادت امیر دین
پوشیده شد لباس عزا بر تن زمین
رخت سیاه شد به تن کعبه همچنین
انگشتر رسول خدا(ص) گشت بی نگین
بگرفت حق ز عالمیان اعظمِ نِعَم

از فرش تا به عرش به رنگ عزا همه
دست عزا به سینه ی اهل ولا همه
گریان در این عزا بصر انبیا همه
کروبیان به غصه و غم مبتلا همه
نالد عرب ز غصه و گرید ز غم عجم

فرق علی شکافت، مسلمان یتیم شد
آیات وحی خالق سبحان یتیم شد
شرح و بیان و معنی قرآن یتیم شد
خورشید و ماه و اختر تابان یتیم شد
یکباره شد زمین و زمان مبتلا به غم

صاحب عزاست در غم حیدر(ع) خود خدا
بزم عزا به پا شده در عرش کبریا
جبریل نوحه خوان و مَلَک نیز در نوا
آوای یا علی(ع) است که پیچیده در فضا
گویند تسلیت همه اهل سما به هم

رنگین ز خون سر چو ردای علی(ع) شده
مسجد سیاه پوش عزای علی(ع) شده
محراب غصه دار برای علی(ع) شده
ماتمسرای کوفه سرای علی(ع) شده
پوشیده رخت غصه به تن گلشن اِرَم

او قبله گاه اهل یقین بود و در غمش
فرمانروای مُلک زمین بود و در غمش
ام الکتاب و معنی دین بود و در غمش
تاج شرف به عرش برین بود و در غمش
قلب تمام عالمیان پر شد از الَم

از ضربتی که باعث قتل امام شد
فصل نشاط و شادی امّت تمام شد
ماه عزا مرادف ماه صیام شد
تا روز حشر خنده به انسان حرام شد
دامان ما ز اشک دو دیده است همچو یَم

زینب(س) ز غصه دست عزا می زند به سر
گشته حسن(ع) ز داغ پدر زار و خونجگر
بشکسته از حسین(ع) ز داغ پدر، کمر
عباس(ع) هم دو چشمه ی خون جاری از بصر
بشکست وقت شرح غصه ی جان سوزشان قلم

فصل عزاست گریه کن ای چشم روزگار
اما به جای اشک تو از دیده خون ببار
از داغ مرتضاست غمین حال ذوالفقار
اما علی(ع) به کعبه قسم، گشته رستگار
همراه فاطمه(س) به جِنان می زند قدم