میلاد امام هادی علیه السلام

شب تاریک ما منوّر شد 
حال ما از همیشه بهتر شد

گل زهرا(س) قدم به خاک گذاشت
جای جای جهان معطّر شد

علی ابن الجواد(ع) روز نخست
شیعه را مقتدا و رهبر شد

او مددکار دین اسلام است
او به اسلام یار و یاور شد

چون که لبریز عشق و ایمان بود
اسوه ای از یقین و باور شد

دل شیعه ز مقدمش شد شاد
شیعه مست از صَبوح و ساغر شد

با خودش مِهر و رحمت آورده
واسط فیض حیّ داور شد

جانشین علی(ع) ولیّ خداست
آری او حیدر(ع) مکرر شد

مادر اوست حضرت زهرا(س)
مایه ی افتخار مادر شد

نیست ما را غمی ز طوفان ها
او به کشتی دین چو لنگر شد

او به تصریح آیه ی تطهیر
‌پاک و پاکیزه و مطهّر شد

معنی آیه های قرآن اوست
وصف و تفسیر و شرح کوثر شد

پای تا سر کمال و معرفت است
او به هر فضل و علم مظهر شد

آفریدش خدا ز نور خودش
چه تعجب اگر که اختر شد

حجت کردگار بی همتاست
دهمین نایب پیمبر(ص) شد

ما غلامان خانه ی اوییم
او به ما سرپرست و سرور شد

شکر یارب دقایق عمرم
همه زیر لوای او سر شد 

شعر شهادت حضرت امام محمد باقر ع

بار دگر رسول خدا(ص) داغدار شد
روح الامین به غصه و محنت دچار شد

دیوارهای شهر همه رنگ غم گرفت
وقت عزاست غم به دل روزگار شد

فصل خزان رسید و زمان مصیبت است
رخت عزا به قامت فصل بهار شد

باغ بهشت  نیست اگر جای رنج و غم
حال بهشتیان ولی ز غمش ناگوار شد

عرش خدا دوباره سیه پوش گشته است
قلب ملک اسیر غم بی شمار شد

فصل عزای حضرت باقر(ع) رسیده است
هر دل اسیر غم شد و هر دیده زار شد

جسم مطهرش که روان شد سوی بقیع
از غصه خاک بر سر لیل و نهار شد

گریند اولیا و غمینند انبیا
شیعه به غم نشست و دلش غصه دار شد

اهل دو عالم از غم او گریه می کنند
اما قسم به کعبه که او رستگار شد

شعر شهادت حضرت امام جواد علیه السلام

داشت جان می داد و بر بالین خود یاور نداشت
در دم جان دادن خود در برش خواهر نداشت

علت ایجاد خلقت بود و تنها جان سپرد
یار و یاور در کنارش در دم آخر نداشت

از جفای همسر خود شد شهید ابن الرضا(ع)
کاشکی آن اسوه ی جود و سخا همسر نداشت

ثروت و اموال خود را بذل بخشش کرده بود
او به یاد بی پناهان جز دو چشم تر نداشت

در دم آخر هم او بودی به فکر بی کسان
دست از این شیوه ی زیبا دمی هم بر نداشت

در عزای او همه هفت آسمان خون گریه کرد
آسمان بخت او هر چند یک اختر نداشت

بود جاری بر لبش آیات قرآن کریم
گر چه مانند حسین(ع) بالای نیزه سر نداشت

حنجرش می سوخت از زهر جفای همسرش
از قفا اما به روی گردنش خنجر نداشت

بر سرش گر چه بلا آمد ز جور دشمنان
او به دنبال خود اما پای نی دختر نداشت

وقت جان دادن میان حجره تنها بود او
در کنار قتلگاهش زینب(س) مضطر نداشت

واسط فیض خدا و حجت الله است او
وقت جان دادن به غیر از رحمت داور نداشت

اشتیاق دیدن رخسار او را داشتم
نوبت دیدار غیر ساعت محشر نداشت