دوباره محرم رسید

خدایا دوباره محرم رسید
زمان غم و درد و ماتم رسید

به کرب و بلا شور محشر بپاست
دل اهل عالم به غم مبتلاست

چو کرب و بلا صحنه ی جنگ شد
شب و روز ما هر دو یکرنگ شد

شده روز ما مثل شب تار تار
بگرید بشر روز و شب زار زار

به بالای نی راس قرآن شود
دل مؤمنان بیت الاخزان شود

به کرب و بلا می شود قحط آب 
دل اهل عالم از این غم کباب 

حسین(ع) است و هفتاد و دو حق طلب
همه مایه ی افتخار عرب

حسین(ع) است و هفتاد و دو مرد دین
که هستند تاج سر مؤمنین

حسین(ع) است بر لشکر حق امیر
که در کل عالم ندارد نظیر

شود کشته انصار و یاران او
فدای ره دین شود جان او

علمدار لشکر ابوفاضل(ع) است
که از کودکی دشمن باطل است

ابوفاضل(ع) آن ساقی تشنگان
ندارد شبیهی به هفت آسمان

ابوفاضل(ع) آن زاده ی بوتراب
شود تشنه لب کشته نزدیک آب

 چراغ هدایت شود سرنگون
شود کربلا مثل دریای خون

چو کرب و بلا می شود پر بلا
شود واسط فیض حق سر جدا

شود زینب(س) و بانوان حرم
به همراهی کودکان حرم

اسیر بلا و اسیر ستم
اسیر دو صد درد و اندوه و غم

سوی شام غم ها رود کاروان
همه پا برهنه، همه خسته جان

ز غصه به لب می رسد جانشان
رسد تا فلک آه و افغانشان

به نیزه شود راس هر قهرمان
و سرها جلودار این کاروان

رسد کاروان چون که در شهر شام
به سرها خورد سنگ از پشت بام

محرم شود ماه اندوه و غم
صفر ماه ظلم است و ماه ستم

همین که محرم بگوید سلام
شود خنده بر اهل ایمان حرام

صفر بست وقتی که بار سفر
بماند بشر قلب خون، چشم تر