حیله ی شیطان

حیوان دو پا بودی و گفتی منم انسان، از حیله ی  شیطان
کارت شده تزویر و ریا، حقه و بهتان، از حیله ی شیطان

محصولت اگر با ثمن بخس گران است 
آن را بفروشی به هزاران، از حیله ی شیطان

فرصت طلب و در طلب پست و مقامی
هستی تو پی شهرت و عنوان، از حیله ی شیطان

یک عمر چپاول کنی و غارت مردم
لعنت بکنی بعد به شیطان، از حیله شیطان

باشد هدف از خلقت تو بندگی حق
کردی تو ولی شورش و طغیان، از حیله ی شیطان

یک عمر خطا کردی و تقصیر و جنایت
غافل شدی از عاقبت آن، از حیله ی شیطان

آهودل و ترسو و جبان بودی گفتی:
هستم چو یکی رستم دستان، از حیله ی شیطان

فرمان خدا را تو اطاعت ننمودی
یک عمر ز تو سرزده عصیان، از حیله ی شیطان

از هر صفت نیک شدی پاک و مُبرّا !
آن هم چقدر ساده و آسان، از حیله ی شیطان

فردوس که شایسته ی تو بود از اول
رفت از کفت ای بی خبر ارزان، از حیله ی شیطان

دنیای تو آباد شده چند صباحی
عقبای تو اما شده ویران، از حیله ی شیطان

تسبیح الهی به لبت نقش نبسته
خالی است مگر قلبت از ایمان، از حیله ی شیطان

قرآن روی طاقچه ات گرد گرفته
یک آیه نخواندی تو ز قرآن، از حیله ی شیطان

یک بار نرفتی تو به یک مجلس روضه
داری طمع روضه ی رضوان، از حیله ی شیطان

پنداشتی از توست جهان تا به قیامت
خود را تو نپنداشته ای مدعو و مهمان، از حیله ی شیطان

عمرت به سر آمد همه در کفر و ضلالت
یک لحظه نگشتی تو پشیمان، از حیله ی شیطان

هر جا که بَدی بود دویدی سوی آنجا
از نیک ولیکن تو گریزان، از حیله ی شیطان

گفتم به تو صد پند و نگفتم به خودم هیچ
از مصرع یک تا به همین مصرع پایان، از حیله ی شیطان