ترجمه ی منظوم روایتی از رسول گرامی اسلام حضرت محمد(ص)

گفت پیغمبر(ص) که در روز حساب
جمعی از امّت سراپا اضطراب

نزد من آیند با حالی تباه
پرچمی دارند با رنگ سیاه

پرسم از آنها شماها کیستید؟
بنده ی حقّ یا موّحد نیستید؟

سر دهند آوا مسلمانیم ما
پیرو اسلام و قرآنیم ما

ما مسلمانیم اما ظاهری
کار ما بوده است عمری کافری

هرگز از قرآن نخواندیم آیه ای
نیست ما را توشه و سرمایه ای

یا محمّد(ص) از همان عهد قدیم
دشمنان اهل بیتت بوده ایم

دور گردانم من آن ها را ز خویش
می روند از پیش من با قلب ریش

رویشان چون ظلمت شب تیره رنگ
نقشه ی آن ها همه خورده به سنگ

بعد می آیند یک قوم دگر
پرچمی دارند خیلی تیره تر

پرسم از آنها شماها کیستید؟
گوئیا از امّت من نیستید؟

جمله می گویند ما آزاده ایم
ما مسلمان و مسلمان زاده ایم

لیک ما تسلیم شیطان بوده ایم
دشمن اسلام و قرآن بوده ایم

ضدّ آیات خدا بودیم ما 
دشمن آل عبا(ع) بودیم ما

چون جفا کردند آنها بر خدا
دورشان سازم ز خود آن قوم را

می روند آن قوم پست خیره سر 
رویشان از ظلمت شب تیره تر

پرچم سوّم رسد همرنگ نور
پای پرچم عده ای لبریز شور

جملگی یکتا پرست و حق شناس
بهترینِ بهترین ها از اساس

مؤمنند و اهل تقوا بوده اند
شیعیان خاص زهرا(س) بوده اند

پیرو حقّ اند و قرآن مجید
قلبشان پاک است و رویشان سپید

امت خاص محمد(ص) بوده اند
دوستدار آل احمد(ص) بوده اند

چون به آنها آب کوثر می دهند
نغمه شادی همه سر می دهند

می روند آنها همه سوی بهشت
آفرین بر این نصیب و سرنوشت

آری آری متقین و مؤمنان
سر فرازند و به جنت جاودان