ذوب شدگان در ولایت

ما در ولای حیدر کرار(ع) ذوب شدیم
بیدار و با بصیرت و هشیار ذوب شدیم

مولای ما ز نور خدا آفریده شد
پس در ولای ایزد دادار  ذوب شدیم
---

ما ذوب شدگان در ولایت هستیم
از جام طهور  یا علی(ع) سر مستیم

ما ریزه خور سفره ی آل اللهیم
صد شکر سر خوان ولا بنشستیم
---
تا ذوب در ولایت حیدر(ع) شدیم ما
از نور اهل بیت(ع) منور شدیم ما

شد تاج افتخار دو عالم نصیب ما
از آن زمان که نوکر قنبر شدیم ما
---
تا ذوب در ولایت آل عبا(ع) شدیم
از پای تا به سر همه همچون طلا شدیم

ما پادشاه هر دو جهانیم تا ابد
چون در سرای آل محمد(ع) گدا شدیم
---

سر تا به پا مطیع خداوند سرمدیم
ما ذوب در ولایت آل محمدیم

ما را برای کوی بهشت آفریده اند
با مهر اهل بیت(ع) روان سوی مقصدیم

عید رمضان

گذشت ماه عبادت رسید عید سعید
به پاس شوق و ارادت رسید عید سعید

به روزه دار، خدا داده وعده ی جنت
برای اهل سعادت رسید عید سعید
---
گذشت ماه صیام  و رسید موسم عید
دلم هنوز به دام و رسید موسم عید

بهار رویش قران گذشت صد افسوس
شمیم خوش به مشام و رسید موسم عید
---
ای ماه صیام برو اما برگرد
امروز برو دوباره فردا برگرد

ما منتظر آمدنت می مانیم
تنها نه، تو با یوسف زهرا (عج) برگرد
---
یک ماه به چشم خود خدا را دیدم
شب تا به سحر حمد و ثنا را دیدم

یک ماه مطیع امر حق بودم من
عید آمد و از خدا رضا را دیدم
---
می خواست که شیعه ای مصمم بشویم
تاج سر مردمان عالم بشویم

نوشیم ز چشمه سار ماه رمضان
مستانه به دوست یار و همدم بشویم
----
عید سعید ماه ضیافت خوش آمدی
ای از خدا به ما تو عنایت خوش آمدی

یک ماه آیه های خدا بود ورد لب
عید سعید شکر تلاوت خوش آمدی

انسان کامل

علی(ع) معنا و مفهوم کتاب وحی قران است
علی (ع) توحید را معنا> علی(ع) مفهوم ایمان است

علی(ع) سرتا به پا غرق است در معبود بی همتا
علی(ع) انسان کامل بلکه حتی فوق انسان است

به هردم تار و پود شیعه ورد یا علی(ع) گوید
ولای حیدر کرار(ع) ما را بهتر از جان است

به دل مهر علی(ع) در سینه حب مرتضی(ع) داریم
به مدح او به روی شاخه ها قمری غزلخوان است

ندارد هر که در دل مهر حیدر(ع) کافرش خوانید
که سرتا پاست کفر او کی توان گفت او مسلمان است

نگین پادشاهی را ببخشد بر گدا حیدر(ع)
همه عالم چو مورند و علی (ع) اما سلیمان است

تمام عالم هستی به دست اوست در گردش
مطیع امر او ماه است و شمسش سر به فرمان است

خدا داده به او علم کتاب حق تعالی را
که از کردار حیدر (ع) عقل جن و انس حیران است

علی (ع) اول، علی(ع) آخر، علی(ع) ظاهر، علی(ع) باطن
علی(ع) اصل الاصول دین، علی(ع) معیار و میزان است

کلید جنتش را حق تعالی دست او داده
قسیم نار و نور است او، امین حی سبحان است

ز مهرش می شود آتش خنکتر از نسیمی خوش
و بی مهر رخش جنات، سوزان تر ز نیران است

دم جان دادن آنکس نام  او را بر زبان آرد
برایش دل بریدن از همه دنیا چه آسان است

به روز حشر هر کس شافعی مثل علی(ع) دارد
سر از پا هیچ نشناسد لبانش نیز خندان است

مهر حسن(ع)

آتش از مهر حسن(ع) همچون گلستان می شود
قلب شیعه از قدومش نور باران می شود

می رسد در نیمه ی ماه صیام آن ماهتاب
روشنی بخش جهان، آن ماه تابان می شود

رخت می بندد غم از قلب تمام شیعیان
شادمانی تا ابد در سینه مهمان می شود

میوه ی قلب رسول الله (ص)، آن محبوب حق
مایه ی آرامش قلب جوانان می شود

می گشاید با قدوم خویش درهای بهشت
خرّمی می آید و نعمت فراون می شود 

 پا گذارد بر زمین فخر جوانان بهشت
می رود فصل خزان، گاه بهاران می شود

هرکجا نور است آنجا نیست از ظلمت اثر
می رسد او، دیو و اهریمن گریزان می شود

گر نسیمی از سر کویش وزد سوی جحیم
سرد خواهد شد جحیم و همچو بستان می شود

گر که کافر بشنود وصف کمالات حسن(ع)
حمد و تهلیل خدا گفته، مسلمان می شود

از برای دیدن حُسن دل آرای حسن(ع)
دیدگان مردم دنیا فروزان می شود

تهنیت گویان به یکدیگر تمام عرشیان
عرش از یمن قدوم او چراغان می شود

بر لب شیعه برویدغنچه ی لبخند باز
دل شود شاد و لب غمدیده، خندان می شود

معنی آیات قرانند آل مصطفی(ص)
می رسد بعد از علی(ع) معنای قران می شود

من گنهکارم، امامم شافع روز جزاست
با وجودش سختی محشر چه آسان می شود

شعر ولادت حضرت امام حسن ع

سبز به یمن مقدمت گلشن و باغ دین، حسن(ع)
 خنده نشسته بر لب سید مرسلین، حسن(ع)

ورد لب دخت نبی(س)، شکر خدای سرمد است
سجده شکر می کند امیرمومنین(ع)، حسن(ع)

حسن تویی و وصف تو نقل همه محافل است
ای تو شبیه مصطفی(ص)، امام متقین، حسن(ع)

نیمه ی ماه رمضان، چشم گشودی به جهان
ای تو میان خوبها، از همه بهترین، حسن(ع)

کلام توست جمله نور، بیان توست چون عسل
وقت سخن بریزد از لب تو انگبین، حسن(ع)

کریم آل مصطفی(ص)، معنی هل اتی تویی
ماه خجل ز روی تو، سید مه جبین، حسن(ع)

زینت عرش کبریا،آل محمدند و بس
تاج سر ملائک و به عرش حق نگین، حسن(ع)

حسن جمال روی تو طعنه زند به آفتاب
گفته خدای لم یزل، تو را صد آفرین، حسن(ع)

ای که تویی واسطه ی فیض خدای لم یزل
کهف حصین تو هستی و کوثر و نور و تین، حسن(ع)

نامه ی اعمال مرا به دست چپ نمی دهند
امید من به دست تو به روز واپسین، حسن(ع)

در همه عمر دم زدم، من از ولایت شما
خوشا که با شما شوم انیس و همنشین، حسن(ع)

دست مرا بگیر تا ره نبرم به گمرهی
چون که نشسته اهرمن بر سر ره کمین، حسن(ع)

تا که مراست جان به تن ورد لبم حسن(ع)، حسن(ع)
کلام اولم تویی، کلام آخرین، حسن(ع)